Warszawa, 12 czerwca 1946 r. Sędzia Antoni Knoll, działając jako członek Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, przesłuchał niżej wymienioną osobę, która zeznała, co następuje:
Nazywam się Aleksandra Koziarska, córka Franciszka i Jadwigi, ur. 12 grudnia 1913 r. we Włocławku, wyznanie rzymskokatolickie, zam. ul. Noakowskiego 10 m. 31, mężatka, urzędniczka Polskiego Radia, nie karana.
W sprawie zajść w dniach 5 i 6 sierpnia [1944] na pl. Zbawiciela, ul. Marszałkowskiej, Litewskiej i al. Szucha nic nie wiem, bowiem w tym czasie byłam na Pawiaku, a do 5 sierpnia na ul. Złotej 8. Słyszałam tylko od mego znajomego, dr. Kałużnego (zamieszkałego obecnie w Poznaniu, ul. Spokojna 12 m. 2), który tam [wtedy] przebywał, bardzo ogólnikową opowieść, a mianowicie, że został zatrzymany na ul. Rakowieckiej, przeprowadzony do gestapo na al. Szucha, tam powołał się na jakiegoś doktora Niemca, który w czasie wojny mieszkał u jego matki w Poznaniu i dzięki temu został przesunięty do sali, gdzie byli cudzoziemcy, a następnie wraz z nimi zwolniony.
Więcej nic w tej sprawie nie wiem.
Odczytano. Na tym czynność zakończono.