Maria Lennikówna
kl. Va
Szkoła Powszechna im. Marii Konopnickiej w Kielcach
11 października 1946 r.
O czym mówią zbiorowe mogiły
Już minęło tak dużo czasu, a w sercach naszych stale niezagojone są blizny. Każdy krzak na skraju lasu przypomina nam nowe zbrodnie hitlerowskie. Stale i wciąż jeszcze obija się nam niczym niezatarty huk wystrzałów Niemców, którzy zabijali naszych polskich patriotów i wrzucali ich do wspólnych dołów, w których jeszcze nieraz widać było niezakryte członki i słychać było głuchy jęk niedobitych ofiar.
Och! Jak bardzo ciężko nam jest, gdy przechodzimy koło tych wspólnych grobów. Ile wdzięczności i ile miłości winni jesteśmy tym, którzy życie swoje oddali w ofierze. Dlatego aby dać dowód, że jesteśmy Polakami, w dzień umarłych, który przypada 1 listopada, z wielką czcią idziemy gromadnie na te wszystkie mogiły, ubieramy [je] najpiękniejszymi kwiatami i zielenią, aby dać dowód, że miłość nasza dla nich nigdy nie wygaśnie.