1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód i stan cywilny):
Strz. Czesław Glinojecki, z Łomży, rok [urodzenia] 1910.
2. i 3. Data i okoliczności zaaresztowania; nazwa obozu, więzienia lub miejsca przymusowych prac:
Zostałem aresztowany 10 listopada 1939 r. z art. 74 i osadzony w więzieniu w Łomży do 15 czerwca 1940 r. Stąd wywieziono mnie do Homla, gdzie przebywałem sześć miesięcy. Tam odczytano mi wyrok ośmiu lat i wywieziono mnie na Północ, do Pieczory na roboty łagierne.
4. Opis obozu, więzienia:
Na miejscu wskazano nam w tajdze, gdzie mamy pobudować sobie baraki. I tam w przykrych warunkach przebywałem do pierwszych dni zwolnienia Polaków na podstawie amnestii.
5. Skład więźniów, jeńców, zesłańców:
Było nas tam kilka tysięcy samych Polaków. Kilku, których zapamiętałem: por. Stanisław [?] Drill, Antoni Dąbrowski.
6. Stosunek władz NKWD do Polaków:
Stosunek NKWD był przyjazny, gdyż aż dwa zęby mi wyleciały podczas badania w więzieniu.
7. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:
W łagrach leżałem w szpitalu dwa miesiące. Zmarli przy mnie z Polaków: sierż. Just z 33 Pułku Piechoty, Krajewski z Łomżyńskiego i inni, których nazwisk sobie nie przypominam. Gdyby nie lekarz Polak, Funk, na pewno i ja bym nie żył.
8. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?
Z krajem nie miałem żadnej łączności, choć pisałem dużo.
9. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?
Zostałem zwolniony w pierwszej kolejce po amnestii i wstąpiłem do armii w Kermine, w grudniu 1942 r., gdyż trzymali nas w Turkul [To’rtko’lu].
12 marca 1943 r.