STEFAN WOJNA

1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód i stan cywilny):

Kan. Stefan Wojna, 27 lat, stolarz, żonaty.

2. Data i okoliczności zaaresztowania:

15 września 1940 r. w Kobryniu; za „spekulację” zostałem wywieziony do Rosji.

3. Nazwa obozu, więzienia lub miejsca przymusowych prac:

Północny Ural, mołotowski [obwód], hubachienski [?] rajon, kopalnia węgla im. Urickiego.

4. Opis obozu, więzienia:

Teren górzysty, rozlokowani byliśmy w barakach po siedem–dziesięć osób w pokoju, warunki mieszkaniowe ogólnie średnie, higiena niska.

5. Skład więźniów, jeńców, zesłańców:

Z ogólnej liczby tysiąca osób Polaków było tylko siedmiu – robotnicy, zesłani za spekulację, względnie przejście granicy. Rosjanie – przeważnie ci, którzy nie chcieli wstąpić do kołchozów, ludzie pamiętający „lepsze czasy” i czegoś czekający, jakiejś zmiany. Stosunek ich do nas był bierny.

6. Życie w obozie, więzieniu:

Dzień pracy: 11 godzin, wychodnoj co siódmy dzień, praca ciężka i z powodu złych urządzeń technicznych niebezpieczna. Normy duże, trudne do wyrobienia, wyżywienie niedostateczne, wynagrodzenia za pracę żadnego nie było, życia kulturalnego też.

7. Stosunek władz NKWD do Polaków:

Stosunek władz NKWD był przepojony nienawiścią. Zauważyłem, że dążyli oni w ogóle do wytępienia Polaków i ludzie wywiezieni z Polski byli skazani na niechybną zagładę.

8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:

Pomoc lekarska była słaba, ogólnie odczuwało się brak środków leczniczych. Z grupy mojej, siedmiu, ocaleliśmy wszyscy.

9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?

Łączności z krajem i rodziną, pomimo moich starań, nie miałem.

10. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?

Do Wojska Polskiego wstąpiłem 4 lutego 1942 r. w Kermene [Kermine]. Ponieważ było nas bardzo mało, po amnestii starali się nas ukryć. Zmuszeni byliśmy uciekać, co się udało.