Cichawa
kl. VII
Szkoła im. Prezydenta Gabriela Narutowicza
Chwila dla mnie najbardziej pamiętna
Był pogodny letni dzień. Wszędzie tętniło życie przyrody. Na błękitnym niebie przesuwały się z lekka białe obłoki. Wszystko było wesołe i spokojne. Jedynie serca ludzkie pogrążone były w jakimś bezgranicznym lęku. Każdy mówił o nadchodzącej wojnie.
Tymczasem znienacka Niemcy runęli i żelazem zalali miasta i wioski. Polacy bronili się zawzięcie i bohatersko. Gromadki słabo uzbrojonego wojska walczyły, lecz Niemcy, dobrze uzbrojeni, zajęli już całą Polskę, tylko Warszawa broniła się wytrwale, jak wyspa wśród ogromnego oceanu. Nie poszła jednak na marne krew naszych bohaterów, nie poszła na marne krew ludu warszawskiego. Warszawa to jakby sztandar, który [przez] tyle lat niewoli nie ugiął się.
Rok 1939 i rok 1945 to pierwsza i ostatnia kartka, która przejdzie do historii. To pamiętna walka dobra i szlachetności z ciemnymi siłami hitleryzmu. Pamiętna nam jest chwila rocznicy bohaterskiej walki. Wspominamy naszych bohaterów, którzy polegli na pierwszych barykadach o wolność.