Dnia 4 marca 1948 r. w Kłodzku sędzia śledczy J. Kowik przesłuchał niżej wymienioną w charakterze świadka. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań oraz o znaczeniu przysięgi sędzia odebrał przysięgę, po czym świadek zeznała, co następuje:
| Imię i nazwisko | Ewelina Nowakowska z d. Sowińska |
| Data urodzenia | 20 grudnia 1924 r., Mała Wieś, pow. Płock |
| Imiona rodziców | Władysław i Stefania Jasińska |
| Miejsce zamieszkania | Kłodzko, ul. Pszeniczna 66 |
| Zajęcie | żona urzędnika Zarządu Miejskiego w Kłodzku |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarana |
| Stosunek do stron | obca |
Powstanie warszawskie zastało mnie na Starym Mieście, tam zaczęłam pracować na terenie szpitala przy ulicy Miodowej 24 jako sanitariuszka, do żadnej innej pracy w czasie powstania się nie nadawałam. Jak przez mgłę przypominam sobie, że na terenie tego szpitala po ewakuacji Starego Miasta z wojska naszego powstańczego i innych, co odbywało się kanałami, gdy Stare Miasto miano oddać Niemcom, został tam jeden z młodych lekarzy – imienia jego i nazwiska nie znam.
Poza tym podtrzymuję w zupełności treść mego oświadczenia pisemnego w tej sprawie z 4 marca 1948 roku, które dołączono do akt, i które to oświadczenie sędzia mi odczytał. Więcej nic nie wiem.
Po odczytaniu świadek podaje: tak zeznałam, co stwierdzam własnoręcznym podpisem, przy czym podaję jeszcze, że wiele w tej sprawie nie wiem, bo w tym czasie sama byłam chora na czerwonkę, mimo wszystko pracowałam jako sanitariuszka w szpitalu przy ul. Miodowej 24.
Odczytano i podpisano.