Ochotniczka Stanisława Łucka, ur. w 1921 r.
Zostałam wywieziona na wolną zsyłkę 10 lutego 1940 r. z kolonii Janówki Słoneczny [?], pow. borszczowski, woj. tarnopolskie w Ałtajskij Kraj, uczastek5, barak 161, rejon troicki [Pesyjanski Him?] lieschoz. Praca w lesie przy zbieraniu żywicy, norma 60 kg dziennie, płaca 60 kopiejek od kilograma.
Obóz w lesie, jeden barak drewniany. Warunki higieniczne złe. Osób zamieszkałych w baraku 80, narodowość polska. Poziom umysłowy średni, wzajemne stosunki dobre.
Przebieg dnia: od godziny 4.00 rano do 7.00 wieczór praca w lesie. Warunki pracy bardzo ciężkie, wynagrodzenie za normę skromne, wyżywienie złe, ubrania nie było. Życie koleżeńskie dobre, kultura – poziom średni.
Stosunek władz NKWD bardzo srogi, za karę więzienie. Propaganda komunistyczna: przeciw religii, osłabianie poczucia narodowości. O Polsce żadnej informacji nie było, prócz własnych dokumentów.
Pomoc lekarska zła. Szpitale daleko. Wypadki śmierci: Józef Solecki.
Korespondencji z Polską nie było żadnej.