Ochotniczka Helena Łodygo, ur. 17 stycznia 1902 r. w Wilnie.
21 czerwca 1941 r. nad ranem weszło kilka osób z NKWD, zrobili siłą rewizję, rzekomo szukając broni, znaleźli pistolet syna, zabrali go, mnie aresztowali, odprowadzili na komisariat i dawali mi do podpisu różne druki, których nie rozumiałam.
Wywieziono mnie do Kazachstanu, gdzie pracowałam w szpitalu aż do czasu zwolnienia, w charakterze sanitariuszki. Tegoż samego roku 25 grudnia zostałam zwolniona, przyjechałam do G’uzor 4 lutego 1941 r. [sic!], gdzie wstąpiłam do wojska i pracowałam w szpitalu jako sanitariuszka.
Miejsce postoju, 8 marca 1943 r.
Polski Szpital Wojenny nr 3, Kompania Sanitarna Pomocniczej Służby Kobiet.