Dnia 16 listopada 1948 r., Sąd Grodzki w Zwoleniu.
Sprawa z rekwizycji Komisji [Badania] Zbrodni Niemieckich w Radomiu.
Obecni: sędzia Ławicki, protokolant Urbanek.
Na posiedzenie stawili się świadkowie – upomniani i zaprzysiężeni:
Jan Kalinowski, 73 lata, syn Ignacego, rolnik,
Aleksander Snitka, 66 lat, syn Wojciecha, rolnik,
Władysław Gieniszka, 51 lat, syn Władysława, rolnik,
Piotr Jasik, 64 lata, syn Stanisława, rolnik.
Zeznają [jednobrzmiąco]:
12 lipca 1942 r. Garbatka została otoczona przez wojsko niemieckie, a żandarmeria i gestapo dokonywały aresztowań wśród ludności polskiej. Po aresztowaniu ok. 960 osób, które zostały wywiezione do Oświęcimia częściowo od razu, a częściowo po dwutygodniowym katowaniu i przesłuchiwaniu, rzucili się żandarmi i gestapowcy na getto żydowskie w Garbatce i wymordowali tam wtedy ok. 60 Żydów. Jaka była przyczyna aresztowania ludności polskiej, nie wiemy, ale prawdopodobnie [nastąpiło to] na skutek doniesienia, bo Niemcy mieli listy tych, którzy mieli zostać aresztowani. Żydów natomiast mordowali Niemcy dlatego, aby sobie pohulać.