Dnia 29 listopada 1947 r. w Radoszycach Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Niemieckich w Radomiu w osobie członka Komisji podprokuratora Sądu Okręgowego T. Skulimowskiego przesłuchała niżej wymienionego w charakterze świadka, bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 kpk, świadek zeznał, co następuje:
Imię i nazwisko | Paweł Woźniak |
Wiek | 44 lata |
Imiona rodziców | Andrzej i Marianna z Lichotów |
Miejsce zamieszkania | wieś Szóstaki, gm. Radoszyce |
Zajęcie | rolnik |
Wyznanie | rzymskokatolickie |
Karalność | niekarany |
8 kwietnia 1943 r | . w godzinach rannych zauważyłem kilku żandarmów niemieckich, którzy |
otoczyli dom mego sąsiada Stanisława Popiela. Odjechałem wtedy na pole do pracy. Pół godziny później żandarmi nakazali mi przyjechać z pola, co też uczyniłem. Trzech żandarmów siadło na mój wóz i kazało mi jechać do Gruszki po Juliana Popiela. Reszta żandarmów pozostała na miejscu. W Gruszce nie znaleźliśmy Juliana Popiela, więc powróciliśmy do wsi Szóstaki. Gdy przyjechałem, widziałem palący się dom sąsiada Stanisława Janusa. Następnie
wszyscy żandarmi odjechali | do | wiosk | i | Nadworów, dokąd ich odwiozłem. Gdy wróciłem | , | dom |
Janusów się dopalał. |
Od ludzi dowiedziałem się, że dom Janusa podpalili żandarmi niemieccy, ale za co, nie wiem. Wewnątrz domu znajdowały się trupy rodziny Popielów i Janusów. Wyciągnęliśmy je z ognia.
Byli to: Marianna Popielowa, Marian Popiel, Bronisław Popiel, Natalia Popiel, Antoni Popiel, lat 12, Krystyna Popiel, lat 4, Stanisław Janus, Teofila Janus, Eleonora Janus, lat 14, Antonina Janus, Józef Janus, Anna Janus, lat 10, Julian Janus, lat 5, i troje jeszcze drobnych dzieci w wieku od 3 do 5 lat, których imion nie pamiętam. Zwłoki zostały pochowane na cmentarzu w Radoszycach. Ludzie ci uprzednio zostali zastrzeleni. Nazwisk oprawców nie znam.
Odczytano.