Kapral Hipolit Skibel, 47 lat, funkcjonariusz straży więziennej, żonaty.
Aresztowany zostałem 17 kwietnia 1940 r. w Grodnie, na ul. Dominikańskiej podczas przechadzki.
Od czasu aresztowania aż do wywiezienia mnie, to jest do 21 marca 1941 r., przesiedziałem w więzieniu w Grodnie. Wyrokiem sądowym o.so. [?] z art. 74 zostałem skazany na osiem lat przymusowych robót w krajach oddalonych.
Pobyt w więzieniu był bardzo ciężki: głód nie do zniesienia, cele w zimie nieogrzewane, stan higieniczny niżej krytyki, [łaźnia] raz na dwa miesiące, w ciągu sześciu miesięcy Bożego świata nie widziałem, po sześciu miesiącach wyprowadzano mnie na podwórze jeden raz w tygodniu na 15 min.
Rzeczy, które mi odebrano przy rewizji, nie oddano mi przy wywiezieniu mnie z więzienia.
Miejscem wyznaczonym dla przymusowych robót była Workuta. Roboty różne, określane w normach. Ubranie i obuwie znane we wszystkich łagrach.
Zwolniony zostałem 10 września 1941 r. Kierunek mój był Buzułuk. Tam z powodu przepełnienia nie zostałem przyjęty, nowy kierunek Taszkent – Samarkanda – Krasnowodsk. Ostatnim miejscem czasowego pobytu był kołchoz pod nazwą Lenin Vasyljat [?], rejon bołonhurski [?] . W kołchozie roboty różne.
Koniec tego dobrego życia był 10 lutego 1942 r. Do Wojska Polskiego wstąpiłem 14 lutego 1942 r. w Karosu [?], czasowy postój Baonu Saperów Kolejowych.
Ostateczny przydział: Baon Saperów 7. Dywizji Piechoty w Norpaju [Narpay].
Weryfikacja 14 marca 1942 r. w Narpayu.
104. [Kompania] Transportowa, kurs kierowców samochodowych.
14 marca 1943 r.