Dnia 18 października 1947 r. w Końskich członek Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w osobie Teodora Tomaszewskiego przesłuchał niżej wymienioną w charakterze świadka. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 kpk, świadek zeznała, co następuje:
| Imię i nazwisko | Helena Jakubowska |
| Wiek | 27 lat |
| Imiona rodziców | Adam i Marianna z Tomalów |
| Miejsce zamieszkania | Końskie, ul. Pod Lasem 73 |
| Zajęcie | w domu przy gospodarstwie |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarana |
6 kwietnia 1940 r. Niemcy zabili w mojej rodzinie męża Mariana Tarnowskiego (obecnie jestem z drugim mężem Jakubowskim), brata Rudolfa Tamalę i ojca Adama Tamalę. Przyszło do nas kilku Niemców i kazali nam wszystkim wyjść na podwórko. Mężczyzn zabrali ze sobą, a nas, kobiety, pozostawili w domu. Zabrano mężczyzn, by pomagali pchać naładowane furmanki, gdyż koniom było ciężko. Za kilkanaście minut usłyszałam strzały w lesie. Matka moja pierwsza poszła w tę stronę i dowiedziała się, że tam w lesie rozstrzelano sześć osób. Wśród nich poznałam swego ojca i brata. Męża zaś mego zabili cztery kilometry dalej, pod wsią Piekło, i tam go 7 kwietnia w niedzielę rano rozpoznałam. W lesie razem z nim leżało ok. 10–12 osób, w ubraniu, niepogrzebanych. Pogrzeb ich odbył się we wtorek 9 kwietnia 1940 r. na cmentarzu w Końskich. Za co Niemcy zabili mego ojca, brata i męża – nie wiem. Kiedy [Niemcy ich] zabierali, żadnych zarzutów nie wnosili, mówili, że za pół godziny wrócą.