Dnia 26 września 1947 r. w Poznaniu, Sąd Grodzki w Poznaniu, Oddział II Karny, w osobie sędziego grodzkiego Edmunda Schaeffera, z udziałem protokolanta, aplikanta sądowego Antoniego Nowickiego, przesłuchał niżą wymienioną w charakterze świadka. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 kpk oraz o znaczeniu przysięgi, sędzia odebrał od niej przysięgę na zasadzie art. 111 kpk, po czym świadek zeznała, co następuje:
| Imię i nazwisko | Aleksandra Dobielińska z d. Kmiecik |
| Wiek | 37 lat |
| Imiona rodziców | Piotr i Antonina z d. Prałat |
| Miejsce zamieszkania | Poznań, u. Wrocławska 5/6 m. 4 |
| Zajęcie | modystka |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarana |
| Stosunek do stron | obca |
Oskarżoną Marię Mandl poznałam w 1941 r. w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück. W tym czasie wymieniona pełniła funkcję dozorczyni w karcu obozowym. Pewnego razu widziałam, jak oskarżona, aby ocucić zemdloną staruszkę, kopała [ją] butami i najprawdopodobniej ją dobiła, gdyż ta się później już w ogóle nie ruszała.
Oskarżona specjalnie znęcała się nad więźniarkami w tej formie, że na przykład badała, czy która z kobiet zimą nie nosiła dessous. Często na apelu rozbierała kobiety do naga, przeważnie zimą, badając stan garderoby itp. Stale chodziła z pejczem i ktokolwiek znalazł się w jej pobliżu, [tego] bez najmniejszego powodu biła. O zachowaniu się oskarżonej Mandl może zeznać Elżbieta Walach, zamieszkała w Lesznie (Wielkopolska), ul. Narutowicza 5.
Tak zeznałam.
Odczytano, przyjęto i podpisano.