Dnia 23 sierpnia 1947 r. w Bytomiu, Sąd Grodzki w Bytomiu, Oddział IV, w osobie sędziego grodzkiego ob. [nieczytelne], z udziałem protokolanta E. Chudnika, przesłuchał niżej wymienionego w charakterze świadka, bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 kpk, świadek zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Józef Banisch |
| Wiek | 49 lat |
| Imiona rodziców | Alojzy i Józefa z d. Gwózdek |
| Miejsce zamieszkania | Mikulczyce, ul. Barbary 3 |
| Zajęcie | ślusarz |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarany |
| Stosunek do stron | obcy |
Na polecenie Arbeitsamtu z Mikulczyc zostałem wysłany jako cywilny robotnik w charakterze szofera do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Pracowałem tam od 3 maja 1943 r. do [nieczytelne], tj. do 3 stycznia 1944 r. Mieszkałem w barakach dla cywilnych robotników, [oddalonych] o 20 min drogi od obozu, gdzie byli więźniowie polityczni. Jako szofer codziennie wjeżdżałem samochodem na teren obozu koncentracyjnego, przywożąc materiały budowlane, kamienie itp. Nieraz byłem [nieczytelne] siedem razy. Autem jeździłem zwykle z jednym SS‑manem, tzw. bostem [?]; [SS‑mani] się często zmieniali.
Okazane mi dzisiaj fotografie Grabnera, Muhsfeldta, Ludwiga są mi obce – osoby te pierwszy raz widzę i na terenie obozu nie spotkałem owych SS‑manów.
W czasie gdy przywoziłem materiały budowlane do obozu koncentracyjnego, samochody były załadowane dość wysoko i więźniowie musieli je rozładować. Byłem raz świadkiem, jak nieznany mi z nazwiska SS‑man bił laską więźniów za to, że nie potrafili szybko wleźć na wierzch wozu.
Golińskiego [nieczytelne] znam o tyle, że pracował jako mularz [?] na terenie obozu. Spotykałem go tylko w naszym baraku mieszkalnym, gdzie przychodził przebierać się w swoje robocze ubranie.
Nazwisk skazanych mi dzisiaj osobników nie znałem, ani z widzenia ani podobnych nazwisk również nie słyszałem.
Przed podpisaniem przeczytano.