Życiorys Wołczyńskiego Józefa, lat 16, zam. Wymysłów, gm. Skaryszew, pow. Radom
Wołczyński Józef, ur. 11 marca 1927 r. we wsi Wymysłów, gm. Skaryszew, pow. Radom, z ojca Antoniego i matki Katarzyny ze Środów.
Jako siódme dziecko z rzędu wychowywał się w gronie trzech braci i czterech sióstr, pod opieką rodziców, właścicieli 11 ha ziemi we wsi Wymysłów, gm. Skaryszew, pow. Radom. W 1934 r. wstąpił do szkoły powszechnej w Wymysłowie, a następnie w 1939 r. do szkoły powszechnej w Skaryszewie, gdzie pod opieką pana kierownika szkoły, Sikorskiego ukończył sześć oddziałów, a w 1942 r. uczęszczając prywatnie do pana kierownika Sikorskiego w Skaryszewie ukończył siódmy oddział i otrzymał świadectwo ukończenia siedmiu oddziałów. Mając szczególną chęć do nauki został wpisany po złożeniu dokumentów na listę kandydatów na kurs przygotowawczy do Szkoły Przemysłowej (Technicznej) w Radomiu w 1943 r. Choroba i śmierć ojca przerwały naukę i zmusiły do powrotu do domu celem pomocy w gospodarstwie dziewiętnastoletniemu bratu Władysławowi. W maju 1944 r. w ponownie rozpoczął przygotowywać się do egzaminu do Szkoły Przemysłowej (Technicznej).
W dniu 19 maja 1944 r. został aresztowany przez oprawców gestapo, zaś 20 czerwca 1944 r. został rozstrzelany w Skaryszewie. W tydzień przed aresztowaniem wspomniał mi (bratu Janowi) że organizacje partyjne zatrzymujące się często w przejeździe, po różne informacje, u ojca będącego sołtysem, trafiły mu do przekonania i wstąpił do współpracy przy tępieniu hydry hitlerowskiej. Nieposzlakowana przeszłość i pobudki patriotyczne wzorowane na zmarłym ojcu odbiły się echem i dały wpływ w czynnej akcji przeciw niemieckim ciemiężcom stanu włościańskiego, szczególnie ostatnimi czasy.
Radom, dnia 9 marca 1945 r.