Dnia 17 grudnia 1945 r. w Radomiu Sędzia Śledczy II rejonu Sądu Okręgowego w Radomiu, z siedzibą w Radomiu, w osobie Sędziego Kazimierza Borysa, przesłuchał niżej wymienionego w charakterze świadka bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania świadek zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Antonina Stefańska |
| Wiek | 20 lat |
| Imiona rodziców | Antoni i Zofia |
| Miejsce zamieszkania | Radom, ul. 1 Maja 22 |
| Zajęcie | robotnica |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarana |
| Stosunek do stron | obca |
Dnia 14 października 1942 r. został stracony na szubienicy w Radomiu koło Fabryki Broni mój brat Czesław Stefański, ur. 14 czerwca 1914 r., ślusarz Fabryki Broni w Radomiu.
Byłam na miejscu jego stracenia po upływie dwóch godzin od chwili egzekucji i zastałam jeszcze ciała wiszące na szubienicy. Wśród wiszących poznałam swego brata i Romana Ptaszyńskiego, również pracownika Fabryki Broni.
Zwłoki powieszonych wisiały na szubienicy przez cały dzień. Dokąd je później wywieziono – nie wiem dokładnie, zdaje się, że na Firlej.
Za co brata mego stracono – nie wiem.
Widziałam koło szubienicy tablicę z napisem, z którego wynikało, że powieszeni są zbrodniarzami czy też bandytami. Dokładnie nie przypominam sobie treści napisu.
Świadkowi okazano fotografię powieszonych koło Fabryki Broni, po czym świadek zeznaje:
Nie mogę na okazanej mi fotografii rozpoznać swego brata ani Ptaszyńskiego, gdyż zdjęcie jest niewyraźne. W dniu, w którym ich stracono, poznałam ich z całą pewnością.
Odczytano.