Dnia 2 grudnia 1947 r. w Radomiu Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Niemieckich w Radomiu, w osobie Sędziego K. Borysa, Przewodniczącego Komisji, przesłuchała niżej wymienionego w charakterze świadka, bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania świadek zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Maria Hukiewicz |
| Wiek | 38 lat |
| Imiona rodziców | Szymon i Anna |
| Miejsce zamieszkania | Radom, ul. Trawna 15 |
| Zajęcie | nauczycielka gimnazjum |
| Karalność | niekarana |
| Stosunek do stron | obca |
W okresie czasu od listopada 1939 do końca okupacji niemieckiej pracowałam w Prokuraturze Sondergerichtu w Radomiu jako kierownik Sekretariatu Angestellte der Geschäftsstelle der Staatsanwaltschaft beim Sondergericht. W związku z tym znane mi są nazwiska prokuratorów i niektórych sędziów Sondergerichtu radomskiego.
Szefem Prokuratury – Oberstaatsanwalt – od początku do końca był prokurator Josef Blum. W okresie tej jego pracy przebywał on przez pewien czas w Lublinie, a w tym czasie kierownikiem był dr Kaehlig, imienia jego nie znam, który – jak krążyły w tej sprawie pogłoski – studiował w Poznaniu.
Nazwiska innych prokuratorów opiewają: Ballat, imienia nie pamiętam, Walch Maks, Reh Andreas, Hiltgens Jakub, dr Münstermann, imienia jego nie pamiętam.
Zapamiętane przeze mnie nazwiska sędziów Sondergerichtu opiewają: von der Warth, Ebert, Jens, Tomaschof, dr Kofler, imion ich nie znam.
Ponadto znane mi są nazwiska następujących dalszych sędziów niemieckich, którzy jednak w Sondergerichcie nie pracowali: Hans Burmeister i dr Wollman, kierownik Wydziału Sprawiedliwości, którego zastępcą był Kraemer. Ten ostatni dał się szczególnie we znaki Polakom zatrudnionym w niemieckich instytucjach sądowo-prokuratorskich, lecz konkretnych zarzutów, które by dowodziły jego przestępnej działalności, nie mogę podać.
Odczytano.