Kapral Stefan Rudziński, ur. w 1897 r., tkacz włókien., żonaty, dwoje dzieci; 104 kompania transportowa.
17 września 1939 roku wzięty do niewoli w Łucku do obozu jeńców w Dubnie. Warunki życiowe, higieniczne i mieszkaniowe były fatalne.
Skład obozu: żołnierze polscy; narodowość polska i Białorusini. Współżycie wśród Polaków dobre. Trudne z Białorusinami.
W obozie jeńcy wykonywali pracę bardzo ciężką, przy zbyt wygórowanych normach, lichym odżywianiu, pozbawieni wszelkich rozrywek kulturalnych.
Silnie rozwinięta propaganda komunistyczna i [nieczytelne].
Śmiertelność mała. Jedyny wypadek śmierci – zmarł strz. Wróbel z Głowna koło Łodzi.
Łączności z krajem i rodziną nie było.
Zwolniony amnestią 1 września 1941 roku w Starobielsku, automatycznie wcielony do armii polskiej.