ANNA DZIUBA

Dnia 28 czerwca 1947 r. w Osieku Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Niemieckich z siedzibą w Radomiu, Ekspozytura w Staszowie, w osobie b. Sędziego Albina Walkiewicza, adwokata w Staszowie, przesłuchała niżej wymienionego w charakterze świadka bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 KPK świadek zeznał, co następuje:


Imię i nazwisko Anna Dziuba
Wiek 51 lat
Imiona rodziców Jan i Mariana
Miejsce zamieszkania Mochoszów [?], gm. Osiek
Zajęcie rolniczka wyrobnica
Wyznanie rzymskokatolickie
Karalność niekarana

W 1943 roku w kwietniu przybyli do mnie Niemcy z Sandomierza, formacji nie znam. Zabrali mego syna, Franciszka Dziubę, lat 22, podejrzewając, że należał do partyzantów. Przez 7 miesięcy bili go w więzieniu stale, żądając, by zdradził drugich. Wiem to od dozorcy, przez którego podał mi też kartkę. Bieliznę oddawał zawsze przepojoną świeżą krwią. Po 7 miesiącach syn został zastrzelony.

Nic nadto nie wiem. Odczytano.

Anna Dziuba oświadcza, że jest niepiśmienna. Na jej prośbę podpisał Konoszko Stanisław.