Brzeście, dnia 11 września 1948 r. o godz. 11.30 ja, komendant Cichoński Walenty z Posterunku MO w Pińczowie, działając na mocy: polecenia ob. Wiceprokuratora, wydanego na podstawie art. 20 przepisów wprowadzających KPK, art. 257 KPK z powodu nieobecności Sędziego na miejscu, wobec tego, że zwłoka groziłaby zanikiem śladów lub dowodów przestępstwa, które do przybycia Sędziego uległyby zatarciu, zachowując formalności wymienione w art. 235–240, 258 i 259 KPK, przy udziale protokolanta, funkcjonariusza Sieradzkiego Tadeusza z tut. Posterunku MO, którego uprzedziłem o obowiązku stwierdzenia swym podpisem zgodności protokołu z przebiegiem czynności, przesłuchałem niżej wymienioną w charakterze świadka. Świadek po uprzedzeniu o: ważności przysięgi złożył przepisaną przysięgę, prawie odmowy zeznań z przyczyn wymienionych w art. 104 KPK, odpowiedzialności za fałszywe zeznanie w myśl art. 140 KK oświadczył:
Imię i nazwisko | Eugenia Podmagórska |
Imiona rodziców | Józef i Agnieszka z d. Badurak |
Wiek | 26 lat |
Data i miejsce urodzenia | 1 grudnia 1922 r., Piaski, pow. Będzin |
Wyznanie | rzymskokatolickie |
Zawód | bez zawodu |
Miejsce zamieszkania | Skowronno, gm. i pow. Pińczów |
Stosunek do stron | żona zamordowanego Stanisława Podmagórskiego |
W sprawie niniejszej wiadomo mi jest, co następuje: Dnia 17 września 1944 r. przyjechali Niemcy, gestapowcy, do wsi Stawy, gm. Imielno, pow. Jędrzejów, w liczbie 4. Przyjechali do mojego domu, przeprowadzili rewizję, podczas której znaleźli granat, po czym męża mojego Podmagórskiego Stanisława zabrali, przywiązali do wozu i pojechali. Tego samego dnia wieczorem w Motkowicach, gm. Imielno, pow. Jędrzejów, męża mojego zastrzelili i pochowali w Motkowicach. Mąż mój urodzony był 19 stycznia 1921 r. Nazwiska tych Niemców, którzy zabrali mojego męża, są mi nieznane.
Na tym protokół zakończono i przed podpisaniem odczytano.