1. Dane osobiste:
Ochotniczka Krystyna Nowicka, ur. w [1924 r. w Tarnopolu?], bez zawodu, panna.
2. Data i okoliczności aresztowania:
Zostałam wywieziona z Polski z Polesia pow. łuniniecki, stacja Sienkiewicze Korpusu Ochrony Pogranicza, 18 czerwca 1941 r., kilka dni przed wojną rosyjsko-niemiecką.
Zostałam wywieziona na podstawie aresztowania mamusi i jako córka oficera do Ałtajskiego Kraju, zmieinogorskiego rejonu, stacja Tretiakowo.
3. Opis więzienia, obozu:
Zamieszkiwałam na posiołku w baraku drewnianym, w którym mieszkało 45 rodzin, tak że mowy nie było o utrzymaniu higieny.
4. Skład więźniów:
Stosunki między naszymi rodzinami były dobre, solidarnie jedni drugim pomagali, zależnie od wyposażenia materialnego z Polski. Również w pracy silniejsi pomagali słabszym. Nasi Polacy zamieszkujący ten posiołek byli z krwi i ducha polskiego, o różnym poziomie umysłowym. Nawet ciężkie przeżycia nie zdołały załamać ich silnych charakterów.
5. Życie w więzieniu, obozie:
Pracowaliśmy ciężko fizycznie np. budowa spichrzów, zwożenie worków, bez ograniczenia godzin pracy. Również i nocy nie mieliśmy spokojnych. Siły się wyczerpywały, gdyż pożywienie było bardzo marne.
6. Stosunek władz NKWD do Polaków:
Władze rosyjskie odnosiły się do nas wrogo, traktując nas jak najgorszych przestępców.
7. Pomoc lekarska, szpitalna, śmiertelność:
Pomocy lekarskiej nie mieliśmy, więc też była duża śmiertelność wśród nas, a najwięcej na tym ucierpiały dzieci. Klimat nie do zniesienia i brak żywności zmuszały ich młode organizmy do chorób i śmierci. To straszne, takie świeże małe pączki, do których życie się uśmiecha, a one do niego wyciągają swe rączęta, mrugając ze zdziwieniem niewinnymi oczkami – tymczasem jakaś brutalna ręka niszczy to wszystko.
8. Czy i jaka była łączność z krajem i rodziną?:
Żadnej łączności z rodziną nie miałam.
9. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?:
Zostałam zwolniona na podstawie amnestii w końcu 1941 r. Do wojska dostałam się przez st. strzelca, który przyjechał w celu mobilizacji naszych mężczyzn. Z poborowymi dostałam się do Ługowoj, stamtąd wyjechałam do Persji. Następnie w Teheranie zostałam przyjęta do Pomocniczej Służby Kobiet jako córka wojskowego. Data przyjęcia: 19 maja 1943 r.
5 lutego 1943 r.