Sierż. Leon Waserberger.
Zostałem zmobilizowany do 6 Pułku Artylerii Lekkiej [Kraków?]. Z rozkazu dowódcy 4 XI wyruszyłem w stronę Tarnowa, gdzie dołączyłem do ośrodka w Rzeszowie [nieczytelne] 6 Pułku Artylerii Lekkiej. Dowódcą moim był por. Bojarski i ppor. Gąp, którzy prowadzili nas do Brodów. W lasach [koło] Brodów dołączyli mnie do swego 6 Pułku Artylerii Lekkiej. Gdzie mnie zabrali do niewoli razem z dowódcami i taborem pod [Hutą Nową koło] Monasterzysk.
Z Monasterzysk byliśmy konwojowani do Buczacza, gdzie załadowali nas do pociągów i podwieźli pod Husiatyn. Tam wyładowano nas 22 listopada 1939 r., a [od] następnego dnia pędzono nas przez cztery doby do Kamieńca Podolskiego, bez żadnego wiktu. Transport nasz składał się z ok. trzech tysięcy osób. Z Kamieńca Podolskiego wycofali nas na polskie tereny do Żytynia koło Równego, gdzie pędzono nas na budowę szosy, aż do 15 grudnia 1939 r.
26 lutego 1940 r. wywieziono nas do Niesłuchowa do pracy przy budowie szosy, gdzie pracowaliśmy od godz. 6.00 do 17.00, [również] w święta i niedziele. Po skończeniu drogi 26 grudnia 1940 r. wywieziono nas do Hermanowa. W Hermanowie pracowaliśmy do 15 maja na szosie, stamtąd wywieziono nas do Olszanicy, gdzie pracowaliśmy przy budowie lotniska. Praca trwała od godz. 4.00 do 18.00, w [nieczytelne] którym mieliśmy odpoczynku cztery godziny.
22 czerwca, po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej, przepędzono nas do Wołoczysk o głodzie (150 g chleba), w dodatku nie dawali wody. W Wołoczyskach załadowano nas i zawieziono do Starobielska. Transport nasz liczył ok. 1,8 tys. osób. Z tego transportu zginęło 48 ludzi.
Znany przeze mnie z niewoli pchor. Kiliszek z Warszawy i Paluszyński, którego nie znam po imieniu. W obozie zborowskim zostało zastrzelonych siedem osób, z których dwie wymieniłem, a [pozostałe] pięć osób są mi nieznane. Następnego dnia szedł z Przemyśla transport naszych jeńców i znaleźli ich w piwnicy, pobrali ich adresy, miejscowości, [więc to] udowodnią, ci koledzy.
24 sierpnia 1941 r. w Starobielsku wstąpiłem do polskiej armii.
Miejsce postoju, 8 marca 1943 r.