Dnia 18 marca 1949 r. Sąd Grodzki w Żarkach w osobie sędziego T. Humy, z udziałem protokolanta W. Mikołajczyka, na wniosek Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, stosownie do art. 4 dekretu z dnia 10 listopada 1945 r. (DzU RP nr 51, poz. 293) oraz na zasadzie art. 254 kpk, przesłuchał w charakterze świadka w trybie art. 107, 109, 113, 115 tegoż kodeksu osobę niżej wymienioną, która po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie, o znaczeniu przysięgi i po zaprzysiężeniu w formie przewidzianej w art. 111 kpk zeznała, co następuje:
| Imię i nazwisko | Tadeusz Sikorski |
| Data i miejsce urodzenia | 17 września 1924 r. w Żarkach |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Narodowość i przynależność państwowa | polska |
| Zawód | szofer, ślusarz |
| Miejsce zamieszkania | Żarki, ul. Kościuszki 26, pow. zawierciański |
| Karalność | niekarany |
Bezpośrednich wiadomości w sprawie niniejszej co do rozstrzeliwania obywateli polskich w osadzie Żarki 4 września 1939 r. nie mam, gdyż sam ratowałem się ucieczką i nie widziałem, w jaki sposób kto został rozstrzelany i w jakich okolicznościach, a wiadomo mi tylko, że tego dnia ok. godz. 13.00–14.00 rozpoczęła się strzelanina, która trwała do wieczora tego dnia i w różnych punktach osady Żarki powstały pożary. W Żarkach były wtedy tylko wojska niemieckie. Czy to były oddziały Wehrmachtu, czy też formacje stojące pod rozkazami Wehrmachtu i jakie, nie wiem.
Ja uciekłem z domu do lasu i kiedy w czwartym dniu powróciłem, to się dowiedziałem od osób, których nazwisk nie pamiętam, że 4 września 1939 r. Niemcy postrzelali dużo osób narodowości polskiej i żydowskiej.
W niniejszej sprawie innych bezpośrednich wiadomości nie mam. Zeznałem wszystko.
Odczytano.