1. Dane osobiste:
Ochotniczka Zofia Ziemniak, ur. w 1922 r., panna.
2. Data i okoliczności aresztowania:
Została wywieziona z całą rodziną w lutym 1940 r., jako rodzina kolonistów z pow. brodzkiego, gmina Jasionów.
3. Nazwa obozu, więzienia lub miejsca przymusowych prac:
Miejscem przesiedlenia była obłast Kotłas, miasteczko Priwodino.
4. Opis obozu, więzienia:
Obóz liczył ok. 300 Polaków (mężczyźni, kobiety i dzieci). Teren obozu był odrutowany, nie wolno było wychodzić poza jego obręb pod karą więzienia. Warunki mieszkaniowe były jak najgorsze, wspólne baraki, nieszczelne i nieopalane, warunki higieniczne poniżej krytyki.
5. Skład więźniów, jeńców, zesłańców:
W obozie tym znajdowała się wyłącznie ludność polska.
6. Życie w obozie, więzieniu:
Praca była ogromnie ciężka (wyrąb lasu) i przymusowa. Kto nie pracował, nie miał możności otrzymania chleba, co było jedyną podstawą życia. Dni wolnych od pracy nie było, a kto nie wyszedł do pracy, groził sąd, karcer itd.
7. Stosunek władz NKWD do Polaków:
Stosunek władz NKWD do Polaków był jak najgorszy, władze miejscowe obchodziły się z nami w sposób poniżający i ubliżający czci człowieka. Dzieci polskie musiały obowiązkowo uczęszczać do szkoły sowieckiej (w przeciwnym razie ojciec lub matka byli pociągani do odpowiedzialności sądowej), uczono je tam w duchu komunistycznym.
8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:
Pomoc lekarska była wprawdzie zapewniona na miejscu (było ambulatorium), a w razie poważniejszej zaniemogi odsyłano do szpitala w Kotłasie, jednak śmiertelność, zwłaszcza wśród dzieci i starców, była ogromna.
9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?:
Łączność z krajem była utrzymana drogą listów.
10. Kiedy została zwolniona i w jaki sposób dostała się do armii?:
We wrześniu [1941 r.] ludność polska z obozu pracy w Priwodinie otrzymała udostowierienija i wówczas ochotniczka Ziem[n]iak wraz z rodziną wyjechała na południe do Taszkentu, tu drogą przypadku oddzieliła się od rodziny, następnie pojechała do G’uzoru, gdzie jakiś czas pracowała w kołchozie przy zbiorze bawełny, dopiero w lutym 1942 r. wstąpiła w szeregi Pomocniczej Służby Wojskowej Kobiet.